“Bir gün dönüp yazdıklarımı okudum. Düşünce derinliği
şekline bürünen bir sürü ıvır zıvır saçmalık. ‘En azından bunun
farkındasın,’ dedim kendime. Bir süre ara verdim yazmaya.
Saksıya menekşe ektim, her gün suladım, bir akşam geldim
soğuktan donmuş. Olabilir. Her şey olabilir.”
Mutluluğun tek numarasının insana kötü bir geçmişi unutma
gücü vermek olduğunu bilen insanlar... Utanç ve korku denen
kayalar arasında ezilen insanlar ...