İçimde bağırıp duran, Ben büyüdüm artık; kapıyı kendi anahtarımla açtım! diyen sesi kontrol etmeyi başaramadım. Neyse ki ağzımı elimle kapadım da kimse duymadı. Sanırım o yüzden içimdeki ses bana biraz kızdı ve karnımda tepinmeye başladı. Onu sakinleştirmek için, babamın genellikle bana sinirlendiği zamanlar yaptığı gibi , deriiin bir nefes alarak odama girdim, kapıyı kapattım. Annemin, Ellerini yıkamayı... cümlesinin yarısı kapının arkasında kaldı. Okulda öğretmenim, evde de annem sürekli hatır ...