“İyi bir koşucu olmak Gazze’de veya Batı Şeria’da her çocuğun büyürken doğal olarak
edindiği bir beceriydi. Olası tehlikelerden kaçıp kurtulabilmek için çabuk adımlara ihtiyaç
duyuyordunuz. Koşmayı çok seviyordum. Bir tehlikeden kaçarmışçasına değil, özlemini
çektiğim bir şeye kavuşacakmışçasına koşmayı seviyordum.
Bu defa Türkiye’de yapılan olimpiyatlarda canımı dişime takarak koşuyordum. Çünkü
koşmanın beni yaşatan bir anlamı vardı. Ayak tabanlarım patlayıncaya, kaslar ...