İnsan kaybolur öncesiyle sonrası arasınba. Bir tarafa anıları bir tarafa hayalleri doldurur, çoğalınca her ikisi mutlu olacakmış gibi. Ama sadece kaybolur.
İnsan yer arar kendine. Dününü de bugününü de satın almak ister zamanlardan. Gider gelir sürekli geçmişten geleceğe. Ama sadece yer kiralar. Sahibi değilidir düşündüklerinin. Ya bitmiştir ya da olmamıştır daha.
İnsan en çok an'dadır, onu da an'lamaz.
Bırakın geçmişi ve geleceği, Carpe Diem ile gerçeğin şimdi de, an'da olduğunu ...